Paraşüt (Şiir)

Paraşüt

İlk rüzgarda atıyorum kendimi

Yalnızlığımı yoğuran gecelerin soğuğuna

Bir tütün ısıtıyor yalnızca ciğerlerimi

Bir kuru öksürük boğazımda adı hasret

Bilmek ister miydim neydi hasret

Çıkmazında vaktin karanlığında mumun

Yetiş haydi

Yetiş yetişebilirsen

Varmadan yerin dibine umutlarım

Ürkme kanamaz dirseklerim

Ben bu balkondan çok atladım

Haydi otur saralım beraber sıradaki sigarayı

Sonra sıkı sıkı sar beni de

Kömür kokan köylerine gidelim Anadolu’nun

Çamurlu paçalarımızdan eksik olmasın sevginin çetrefilli yokuşu

Tırmandığımız şu yokuşun ardı uçurum

Sen korkma paraşütü var umudumun

Olur da sen de atlamak istersen çaresizliğin en dibine

Aşağıda bekliyorum seni

Pamuk doldurdum ciğerlerime