26. KURŞUNUN ERTESİNDE

 

98’den bu yana çektiğim çileleri, yarı yolda kalışlarımı, yolumu kaybedişlerimi, yol ne kadar güzelmiş derken ters yöne gittiğimi fark edişlerimi, yolun sonuna geldim sanışlarımı, yolu yalnız yürüyüşümü, yolda parçalara bölünüşümü, yolda yolsuz kalışlarımı anlatacak değilim.

Yolda mevsimlerin hızlı gerçekleşen değişimini, bazı değişimlere hazırlıksız oluşumu, bazen değiştirmek isteyip değiştiremeyişimi, yolu değiştirmek zorunda bırakılışlarımı hiç anlatacak değilim.

Yolda beraber yürüyeceğiz deyip başka yöne gidenleri, bir yol inşa edeceğiz deyip muhafazasına yoğun çaba harcadığım duygu sermayemden çalarak iflasa sürükleyenleri, neticesini bilmeme rağmen çalmalarına izin verdiklerimi, yola çukur kazanları, yola çukur olanları, yolda tuzak kuranları hele hiç anlatacak değilim.

Yolda yürümenin artık çok zor geldiğini, yolda geçirdiğim kazaların bıraktığı hasarları, yolda çarpanların sebep olduğu kırıkları, dizlerimin dermansızlığını, gönlümün sızısını, zihnimin neredeyse her sahneyi hatırlayıp tekrar tekrar gözlerimin önünde döndürürken bana karşı olan acımasızlığını anlatmanın yeri zaten burası değil.

Yol tutuşu şahane lastiklerin markalarını, yolda yanınıza almanız ve almamanız gerekenleri, yolda uymanız gereken kuralları, kurallara uymazsanız başınıza gelecekleri, kuralları kimin koyduğunu size anlatabilecek bazı tecrübelere sahip ama anlatmaya yetkili değilim. Neden hala yolda olduğumu, nelere tutunduğumu, yağmurda hangi çatının altına sığındığımı, soğukta sobayı kimlerin yaktığını, yolda gördüğüm güzel manzaraları, isyana varmayan ancak serzenişin de altında kalmayan itirazlarıma rağmen sonunda hep şükretmeye çalıştığımı bilmeye ise siz yetkili değilsiniz.

İçinizden bazılarının “Madem hiç konuşmayacaktık neden buraya toplandık?” dediğini duyar gibiyim. Yolda yolcu olanlara, hiçbir şey söylemeden derdini anlatanlara, derdini hiç anlatmayanlara, derdini anlatsa da çare beklemeyenlere, derdini anlatacak birini/birilerini arayanlara, hiç derdi olmayanlara (!) bir selam vermek için de gelmedim buraya.

Ben buraya size sadece bir yolcu olduğumu, dinlenme tesisi olmadığımı, yolumda ilerlemeye ve yolu tamamlamaya çalıştığımı, yolumun nereye gittiğini bilmediğimi, yolumu kaybetmiş hissettiğimi, zaman zaman (Bu zamanın sıklığı da alelade paylaşılabilecek bir bilgi değil o yüzden belirtmeyeceğim!) bu yolda kendimi yapayalnız hissettiğimi söylemeye de gelmedim.

Ben sadece Ümraniye – Maltepe arasında bir yolculuktaydım ve sizinle tanışıp sorular sormak istedim. Yolculuk nereye? Yolda size kimler eşlik ediyor? Ne zamandır yolculuk ediyorsunuz? Her şey yolunda mı?